هشت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /هَشت/
اسم[ویرایش]
هشت
- (ریاضی): عدد اصلی بین هفت و نه (۸)
فعل[ویرایش]
- منسوب به هَش؛ گذشته سوم شخص مفرد از مصدر هشتن به معنی گذاشت.
استعاره[ویرایش]
- هشت کسی گرو نُه بودن کنایه از: درآمد کم هزینه زیاد داشتن.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین