هشت

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /هَشت/

اسم

هشت

1. (ریاضی): عدد اصلی بین هفت و نه (۸)

فعل

1. منسوب به هَش؛ گذشته سوم شخص مفرد از مصدر هشتن به معنی گذاشت.

استعاره

1. هشت کسی گرو نُه بودن کنایه از: درآمد کم هزینه زیاد داشتن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:eight؛ put , allowed
• انگلیسی: octosyllabic
• octopus
• octoploid
• octameter
• octamerous
• octal
• octagon
• devilfish
• quire
• ottava
• octal numeral
• octal number

• octal digit
• octahedron
• octahedral
• octave
• octal notation
• byte
• ottava rima
• octavo
• brownie
• octet
• hudibrastic
• diatonic

منابع

• فرهنگ لغت معین