هندوایرانی
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [هند/وَ/ایرانی]
اسم خاص
[ویرایش]
هندوایرانی
- یعنی بخشی از مردم هندی و ایرانی تبار، که ظاهرا نژاد و زبان مشترک داشتند.
- هندوایرانی‌ها به زبان هندوایرانی که شاخه‌ای از زبان هندواروپایی بود و اکنون زبان فارسی نماینده آن است، متکلم بودند.
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6