هیربد
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /هیربَد/
اسم خاص
[ویرایش]
هیربد
- پیشوای دین زرتشتی. خدمتکار آتشکده. قاضی و داور زرتشتی.
- همان هیربد نیز یزدان پرست/ که بودند با زند و استا بدست «فردوسی»
- هیربَد یا هیربُد از اصطلاحات بسیار کهن با پسوند بَد است، مانند معبد، موبد؛ که شاید کهن‌ترین خواجگان تاریخ ایران باشند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه