هیربد

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /هیربَد/

اسم خاص[ویرایش]

هیربد

  1. پیشوای دین زرتشتی. خدمتکار آتشکده. قاضی و داور زرتشتی.
    همان هیربد نیز یزدان پرست/ که بودند با زند و استا بدست «فردوسی»
  2. هیربَد یا هیربُد از اصطلاحات بسیار کهن با پسوند بَد است، مانند معبد، موبد؛ که شاید کهن‌ترین خواجگان تاریخ ایران باشند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه