هیون

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /هَیون/

اسم خاص[ویرایش]

  1. شتر بزرگ، شتر تندرو.
    هیون فرستاده بگزارد پای/ بیامد به نزدیک توران خدای «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین