واخوردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(خُ دَ)

مصدر لازم[ویرایش]

  1. یکّه خوردن، دچار شوک شدن.
  2. بی رونق شدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
jib