پرش به محتوا

وایع قالین

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

بهاری

آوایش

/وایهَ/قاْلَیْن/

اسم مرکب

وایع‌قالین

در وای بمانی، مستأصل و خاک بسر باشی. اصطلاحی زنانه و مادرانه در گویش بهاری هنگامی که کودک در خواب جایش را خیس می‌کرد.

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=وایع_قالین&oldid=837377»