وایع قالین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /وایهَ/قاْلَیْن/

اسم مرکب[ویرایش]

وایع‌قالین

  1. در وای بمانی، مستأصل و خاک بسر باشی. اصطلاحی زنانه و مادرانه در گویش بهاری هنگامی که کودک در خواب جایش را خیس می‌کرد.