وتر

از ویکی‌واژه

(وِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. قسمی از نماز فرد که فقط یک رکعت دارد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(وَ یا وِ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. عدد طا

صفت[ویرایش]

  1. فرد، تنها، طا

قید[ویرایش]

  1. کینه.

جمع[ویرایش]

  1. اوتار.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(وَ تَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. زه کمان.

جمع[ویرایش]

  1. اوتار.
  2. زه یا سیم ساز.
  3. خطی است که دایره را به دو قسمت نامساوی تقسیم کند.
  4. ضلع روبروی زاویة قائمه مثلث.
  5. زردپی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
thews