ویثه
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پارسی باستان
آوایش[ویرایش]
- /وَیثه/
اسم خاص[ویرایش]
ویثه
- منسوب به ویث، حرف «ه» در ویثه ممکن است پسوند ربطی باشد.
- ویثه در سنگ نبشته بیستون کلمه خاص نبوده بلکه همراه پتی به شکل «ویثاپتی» نقل شده ظاهراً قوم و قبیله‌ای با آداب و رسوم متمایز بوده.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ص ۱۷۵/۳۰۷