ویثه
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
آوایش
[ویرایش]- /وَیثه/
اسم خاص
[ویرایش]
ویثه
- منسوب به ویث، حرف «ه» در ویثه ممکن است پسوند ربطی باشد.
- ویثه در سنگ نبشته بیستون کلمه خاص نبوده بلکه همراه پتی به شکل «ویثاپتی» نقل شده ظاهراً قوم و قبیله‌ای با آداب و رسوم متمایز بوده.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ص ۱۷۵/۳۰۷