پرش به محتوا

ویلان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [ویل/ آن]

صفت

[ویرایش]

ویلان

  1. سرگردان، آشفته، آواره.
    سرگردانی اغلب در غربت و در جاهای نابلد برای فرد غریب می‌افتد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه