صنوبر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
AhmadWikiBot (بحث | مشارکتها) جز حذف میانویکیهای قدیمی (وظیفهٔ ۱) |
صنوبر |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Poplar Tree1.jpg|بندانگشتی|260px|درخت صنوبر یا [[سپیدار]] کنار جوی آب کهن]] |
|||
(صَ نُ بَ) |
|||
==فارسی== |
==فارسی== |
||
===ریشه لغت=== |
|||
*{{زبان بهاری}} |
|||
===آوایش=== |
|||
*/صِنوبَر/ |
|||
===[[file:Nuvola apps bookcase2.png|40px]] اسم=== |
|||
'''صنوبر''' |
|||
#درختی است از تیره مخروطیان، و چوب آن بسیار [[پوک]] است به درد هیچ صنایعی نمیخورد. |
|||
#:صنوبر ریشه در [[گویش بهاری]] دارد و از سه بخش [[صَن]] - [[اِو]] - [[بَر]] شکل گرفته و به معنی حدود یا مرز دو قطعه زمین زراعی بین کشاورزان قدیم بوده است. |
|||
====ریشه شناسی۲==== |
|||
#از روزگار باستان برای ایرانیان این درخت اهمیت حیاتی داشته و بدون استثنا جای [[تیرآهن]] منازل شاه و گدا را تامین مینمود. |
|||
====ریشه شناسی۳==== |
|||
#صنوبر کنار آبزی و بسیار به آب نیازمند است و همیشه جوی [[آب]] از کنار آن باید جاری باشد. اصطلاح صنوبر گاهی همین مفهوم را دارد، و گاهی [[آغاقاج]] نیز نامیده شدهاست. |
|||
=====ریشه شناسی ۴===== |
|||
⚫ | |||
–––– |
|||
===ریشهشناسی=== |
|||
* [[عربی]] |
|||
⚫ | |||
===اسم=== |
|||
# درختی است از تیرة مخروطیان که همیشه سبز است و جزو درختان زینتی . برگ های متناوب و سوزنی دارد و چوب آن در صنعت خاصه منبت کاری به کار می رود. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
====برگردانها==== |
====برگردانها==== |
||
{{ترجمه-بالا}} |
|||
*{{ایتالیایی}}: [[abete]] |
|||
===اسم=== |
|||
⚫ | |||
[[abete]] |
|||
⚫ | |||
*[[pinyon]] |
*[[pinyon]] |
||
*[[pinon]] |
*[[pinon]] |
||
خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
*[[aspen]] |
*[[aspen]] |
||
*[[galipot]] |
*[[galipot]] |
||
{{ترجمه-پایین}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[رده:گویش بهاری]] |
|||
[[رده:واژههای آذری]] |
|||
[[رده:واژههای ترکی]] |
|||
[[رده:واژههای فارسی]] |
|||
[[رده:اسمهای معرب]] |
[[رده:اسمهای معرب]] |
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۵
فارسی
ریشه لغت
- بهاری
آوایش
- /صِنوبَر/
اسم
صنوبر
- درختی است از تیره مخروطیان، و چوب آن بسیار پوک است به درد هیچ صنایعی نمیخورد.
- صنوبر ریشه در گویش بهاری دارد و از سه بخش صَن - اِو - بَر شکل گرفته و به معنی حدود یا مرز دو قطعه زمین زراعی بین کشاورزان قدیم بوده است.
ریشه شناسی۲
- از روزگار باستان برای ایرانیان این درخت اهمیت حیاتی داشته و بدون استثنا جای تیرآهن منازل شاه و گدا را تامین مینمود.
ریشه شناسی۳
- صنوبر کنار آبزی و بسیار به آب نیازمند است و همیشه جوی آب از کنار آن باید جاری باشد. اصطلاح صنوبر گاهی همین مفهوم را دارد، و گاهی آغاقاج نیز نامیده شدهاست.
ریشه شناسی ۴
- احتمالاً از فارسی میانه sanwar، از اوستایی θanuuarə (کمان). اصل آن می بایست از مفهوم «درختی که از آن کمان سازند» باشد. نیز مقایسه شود با هیتی tanau (کاج).
––––
برگردانها
ترجمهها
منابع
- فرهنگ لغت معین