پاشنه در
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /پاشنِه/دَر/
اسم مرکب
[ویرایش]
پاشنه‌در
- ستون‌های بالا و پایین نگهدارند یک لنگه دَر، در درهای قدیمی.
استعاره
[ویرایش]
- (گفتگو): پاشنه درِ جایی را کندن: پیوسته و با سماجت به آنجا رفتن به قصد خواستن چیزی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس/ فرهنگ بزرگ سخن