پایدارساز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [علوم پایۀ پزشکی، علوم تشریحی]

  1. ماده‌ای که ساختار طبیعی بافت را حفظ می‌کند و در نگهداری نمونه‌های بافت‌شناختی یا آسیب‌شناختی از آن استفاده می‌شود.

منابع[ویرایش]

«پایدارساز» هم‌ارزِ «fixative»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷