پایگاه نیروی زمینی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [علوم نظامی]

  1. پایگاه یا مجموعه‏ای از تأسیسات که یک فرمانده مسئولیت آن را بر ‏عهده دارد و شامل تسهیلات لازم برای پشتیبانی از فعالیت‌های نبرد زمینی است.

منابع[ویرایش]

«پایگاه نیروی زمینی» هم‌ارزِ «army base»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴