پته

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /پَتِه/

اسم

پته

1. هر نوع مدرکی از نوع رسید، کاغذ خرید، قبض، جواز، پروانه عبور و مانند آنها که معمولاً روی قطعه کوچک مقوا یا کاغذ ضخیم نوشته می‌شود.
2. بندی که در جوی‌ها درست کنند تا آب را نگه دارد.
3. کاغذ مقوایی یا مهره فلزی که به جای پول به کار می‌رفته.

استعاره

1. پته کسی را روی آب انداختن: راز کسی را فاش کردن، رسوا کردن.
2. پته کسی را روی داریه ریختن: پته کسی را روی آب انداختن.
3. پته کسی روی آب افتادن: فاش شدن راز او و رسوا شدن او.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین