پرش
ظاهر
(پَ رِ)
(اِم
صفت
[ویرایش]- پرواز، پریدن.
- جهش. ~
- پریدن و خیزش برداشتن از روی زمین با وسیله یا بدون وسیله که در ورزش انواع مختلف دارد: سه گام، خرک، با اسب، با چتر و همانند آن. ؛~ ارتفاع نوعی پرش است که ورزشکار باید از روی طناب یا مانعی بپرد. ؛ ~با نیزه پریدن از ارتفاع به وسیلة نیزهای دراز. ؛~ طول پریدن و جهش به جلو بدون وجود مان
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- wing