پستایی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(پَ)

(ص نسب.)

  1. رویة برش شدة چرم که آماده برای دوختن

استعاره[ویرایش]

  1. ذخیره، اندوخته.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

پستایی به معنای نوبتی و نوبت بندی نیز استفاده میشود نام نوعی بادام است که دارای کیفیتی متوسط است رویه گیوه را پستایی می‌گفتند که از نخی بسیار محکم و بادوام بنام نخ ارگاج یا ارگاچ بافته میشد سپس به کف دوخته میشد