پسر

فارسی

پِسَر

آوایش

1. پِ سَ

ریشه‌شناسی

• پهلوی

پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند. پوست در، به پسر تبدیل شده است .در پارسی باستان puthra پوثرَ و در پهلوی پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است در بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی فهلوی ( فَیلی ) هنوز پسوند « دَر » به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفه ی غذا دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد .»

اسم

1. انسان مذکر خردسال یا جوان.
2. فرزند نرینه، پور.

منابع

• فرهنگ لغت معین

متضادها

• دختر

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• کردیkurdi: کر kur , کریک kurik
• آلمانی: Junge ^de
• ارمنی: տղա ^hy
• اسپانیایی: niño ^es (بچه)

، chico ^es (نوجوان یا جوان)

، muchacho ^es (نوجوان یا جوان)

• اسلواکیایی: chlapec ^sk
• انگلیسی: boy ^en
• ایتالیایی: bambino ^it (بچه)

، ragazzo ^it (نوجوان)

• مازندرانی: ریکا
• بختیاری: کر
• بختیاری میوند: کۅک
• پرتغالی: menino ^pt
• ترکی استانبولی: oğlan ^tr
• چکی: chlapec ^cs
• روسی: мальчик ^ru
• سوئدی: pojke ^sv
• فرانسوی: garçon ^fr
• هلندی: jongen ^nl
• یونانی: αγόρι ^el

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ پسر دارد