پسر

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پِسَر

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ پسر دارد

آوایش[ویرایش]

اسم[ویرایش]

پسر

  1. فرزند مذکر، معمولا کم سن و سال، انسان مذکر خردسال یا جوان. فرزند نرینه، پور.
    پسر ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش پِس - اَر قابل تجزیه باشد، و استنباط کلی از اصطلاح فوق یعنی هنوز به حد بلوغ جنسی نرسیده، است.

متضادها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین