پسر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو

فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
![]() |
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ پسر دارد |
آوایش[ویرایش]
- /پِسَر/----/پسر (جمع پسران)
اسم[ویرایش]
پسر
- فرزند مذکر، معمولا کم سن و سال، انسان مذکر خردسال یا جوان. فرزند نرینه، پور.
- پسر ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش پِس - اَر قابل تجزیه باشد، و استنباط کلی از اصطلاح فوق یعنی هنوز به حد بلوغ جنسی نرسیده، است.
متضادها[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین