پسوند
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /پَسوَند/
اسم
[ویرایش]
پسوند
- (ادبی): در دستور زبان جزء غیر مستقلی که به پایان واژه می‌پیوندد و معمولاً معنی و ماهیت دستوری آنرا تغییر می‌دهد، مانند «سار» در «کوهسار» و «گر» در «آهنگر». مقابل پیشوند.
- نک پساوند.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین