پرش به محتوا

پلید

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /پَلِید/

صفت

[ویرایش]

پلید

  1. ناپاک، نجس. بدکار.
    نهان دل آن دو مرد پلید/ ز خورشید روشن‌تر آمد پدید «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه