پنج تن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ پنج تن دارد |
آوایش[ویرایش]
- /پَنج/تَن/
اسم مرکب[ویرایش]
پنجتن
- پنجتن آلعبا، خمسه آلعبا، خمسه طیبه: مراد محمدرسولالله (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع)، حسین (ع).
- اسامی پنجتن در تاریخ پرفراز و نشیب ایران بعد از ترویج اسلام، جهت تفکیک و ارشاد تشیٌع جهت شناخت سره از ناسره بودهاست.
متردافها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین