پیاله

فارسی

(لِ)

اسم

1. ظرفی که با آن شراب یا هر نوشیدنی دیگری را می‌نوشند.
2. یکی از لوازم آتشگاه که در تشریفات دینی زرتشتیان به کار رود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

porringer

• mazard
• horn
• cup
• chalice
• calix
• beaker
• heeltap
• good fellow
• facer
• compotator
• brimmer
• boon coppanion
• taproom
• barroom
• gallipot