پیشکار
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /پِیش/کار/
اسم مرکب
[ویرایش]
پیشکار
- آنکه به نیابت از شخص ثروتمند و صاحب املاک، کارهای او را انجام می‌دهد، و سرپرست خدمتکاران او محسوب می‌شود. کارپرداز و مباشر افراد بزرگ و محتشم. نوکر، پیشخدمت، شاگرد نانوا.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه