پیش کسوت

(کِ وَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. مقدم، پیشگام، پیشرو، پیش قدم.
2. یکی از مدارج طریقت، آن که درجة پیش کسوتی دارد.
3. قدیم ترین و بزرگ ترین پهلوان یک زورخانه که حق تقدم در پهلوانی دارد.

منابع

• فرهنگ لغت معین