چائیان
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زیست‌شناسی- علوم گیاهی]
- تیره‌ای از خلنگ‌سانان درختچه‌ای یا درختی با هجده سرده و حدود ۵00 گونه که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری می‌رویند؛ برگ‌های همیشه‌سبز آنها ساده و معمولاً براق با آرایش متناوب یا مارپیچی و در حاشیه دندانه‌دار است؛ گل‌هایشان معمولاً بزرگ و صورتی یا سفید و زیبا و اغلب دارای بویی نافذ است و کاسۀ گل آنها پنج کاسبرگ یا بیشتر دارد و جام گل آنها نیز پنج‌پر است.
منابع[ویرایش]
«چائیان» هم‌ارزِ «Theaceae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸