چارسرایی

فارسی

حوزه: [موسیقی]

قطعۀ موسیقی که برای چهار خواننده یا چهار نوازنده تصنیف شده باشد

متـ . چارنوازی.

منابع

«چارسرایی» هم‌ارزِ «quartet ۱»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰