چانه‌زدن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /چانه/زَدَن/
مصدر فعل لازم
[ویرایش]
چانه‌زدن
- (گفتگو): گفت و گوی فراوان کردن برای توافق بر سر کاری یا قیمت چیزی، پرحرفی کردن. چانه‌لقی کردن، حرّافی کردن.
- (گفتگو): سخن بسیار گفتن برای پایین آوردن قیمت چیزی.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین