به زبان فارسی دونده، تازنده بویژه اسب تازنده و سریع حرکت کننده.
چاپار به معنی پیکی بود در دوره هخامنشیان با اسب بدون وقفه منزل به منزل اسبش را تعویض می‌نمود تا در اسرع وقت پیام دولتی را از مبدأ به مقصد برساند. محلی که راکب اسب تازه نفس را چه در مبدأ و چه در میانه راه تحویل می‌گرفت چاپارخانه نامیده می‌شد.