چز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /چِز/

اسم[ویرایش]

چز

  1. جاخالی دادن، دررفتن، رهایی یافتن از خطر غیر مترقبه، یکباره جیم شدن.
    چز زمانی صرف می‌گردد که در حادثه‌ای مانند تقابل روباه با پلنگ در گذشته، یا سواری با کامیون در معاصر، آنکه حتمی نابود شدنی است بتواند معجزه‌وار جاخالی داده رها گردد.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]