چشمیزک

فارسی

(چَ زَ)

(اِمصغ.)

1. چشمیز

جمع

1. تشمیزج: دانه‌ای است سیاه به اندازة بهدانه و آن را از گیاهی که در حجاز و سودان روید بدست آرند و در طب قدیم مستعمل بود؛ چشمک، چشام، چشوم، چشم.

منابع

• فرهنگ لغت معین