چمان

فارسی

(چَ)

صفت فاعلی

1. خرامان، خرامنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(چَ)

اسم

1. پیالة شراب، پیمانة باده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

چمان از ریشه چمیدن=خرامیدن است.به معنای خرامان.

راه رفتن به ناز و زیبایی را گویند. خرامنده و خرامان و به ناز و زیبایی روان . (ناظم الاطباء)

. چمنده و خرامنده وبه نازرونده . نازان و بالان . راه رفتن به ناز و خرامیدن به زیبایی را گویند، یعنی در وقت راه رفتن به هرطرف میل کند. (برهان )

1. .