چنته
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [چِنتِه]
اسم[ویرایش]
چنته
- (قدیم): چَنته هم مسموع می‌شود، کیسه‌ای که درویشان و شکارچیان با خود دارند و در آن توشه و لوازم خود را می‌گذارند.
- (قدیم): کیسه‌ای معمولا از جنس قالی، گلیم، یا چرم که برای حمل اشیای کوچک به‌کار می‌رود و اغلب به کمر بسته شده تا راحت مورد استفاده قرار گیرد.
- (قدیم): کیسه گلیمی برای چوپانان به منظور حمل غذا و سایر مایحتاج بر پشت می‌بندند.
مترادف‌ها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن