چنته
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [چِنتِه]
اسم
[ویرایش]
چنته
- (قدیم): چَنته هم مسموع می‌شود، کیسه‌ای که درویشان و شکارچیان با خود دارند و در آن توشه و لوازم خود را می‌گذارند.
- (قدیم): کیسه‌ای معمولا از جنس قالی، گلیم، یا چرم که برای حمل اشیای کوچک به‌کار می‌رود و اغلب به کمر بسته شده تا راحت مورد استفاده قرار گیرد.
- (قدیم): کیسه گلیمی برای چوپانان به منظور حمل غذا و سایر مایحتاج بر پشت می‌بندند.
مترادف‌ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن