چهره

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /چِهرِه/

اسم

چهره

1. روی، صورت، سیما.
2. (مجاز): شخص، شخصیت؛ آنچه دیگران از شخصیت و منش کسی درمی‌یابند.

مترادف‌ها

• چهر، چهره‌نگاری

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:face
• انگلیسی: visage
• puss
• physiognomy
• feature
• face

• lineament
• complexion
• pokerface
• straight face
• flush

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین