چوبک
فارسی
[ویرایش](بَ)
اسم
[ویرایش]- گیاهی دارای گل‌های مجتمع با برگ‌های خاردار و ریشة ضخیم. ریشة این گیاه را پس از خشک کردن می‌کوبند و نرم می‌کنند و در شستن لباس به کار می‌برند.
- چوب کوتاه و باریکی که بعضی از سازهای کوبه‌ای مانند طبل را با آن می‌نوازند.
- نام تخته و چوبی که مهتر پاسبانان شب‌ها در دست می‌گرفت و آن چوب را ب ر تخته می‌کوفت تا از صدای آن پاسبانان بیدار شوند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین