چوری‌ید

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [چو/رِی/یِد]

اسم[ویرایش]

چوری‌ید

  1. به زبان فارسی پوسیده، اشیا و اجساد که با دست قابل ریز ریز شدن یا حلاجی باشند در گویش بهاری چنین اطلاق می‌گردد.
    لاب چوری‌ید.
    تمام پوسیده.

مترادف‌ها[ویرایش]