چیلچیلیک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [چیل/چیلیک]

اسم[ویرایش]

چیلچیلیک

  1. به زبان فارسی هیزم، خار و خاشاک، جهت احیای آتش بویژه برای گُر گرفتن آتش در گویش بهاری.
    دوو گِد چیلچیلیگ یِق گَتِه.
    پاشو برو هیزم جمع کن بیار.

مترداف‌ها[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=چیلچیلیک&oldid=821552»