کارایه

فارسی

حوزه: [زیست‏شناسی]

1. واحد ژنی رمزگذار یک زنجیرۀ پلی‏پپتیدی ویژه که با آزمون تکمیل‏سازی (سیس و ترانس) تعریف می‏شود.

منابع

«کارایه» هم‌ارزِ «cistron, structural gene»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر سوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸