کاردار

فارسی

صفت فاعلی

1. وزیر، حاکم.
2. مأمور سیاسی یک دولت در کشوری دیگر که در غیاب سفیر به انجام کارهای سفارت خانه می‌پردازد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

charge d'affaires

• diligent