کاشیکاری

از ویکی‌واژه
کاشیکاری ایرانی

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /کاشی/کاری/

قید[ویرایش]

کاشیکاری

  1. منسوب به کاشیکار؛ استادی که می‌تواند کاشی‌ها را منظم بروی دیوار یا کف نصب کند.

مترادف ها[ویرایش]