یک دوره مسابقه که در پایان به فرد یا تیم قهرمان جام اهدا شود. ؛ سوپر ~ جام برتر (فره)
کاپ. ( اِخ ) مستعمره انگلیسی در افریقای جنوبی که شامل منتهی الیه آن میگردد و جبال در اکِنبِرگ و نیوولد آن را فراگرفته است. حاکم نشین آن کاپ و شهر عمده آن پورت الیزابت و کیمبرلی است. ناحیتی است فلاحتی و به تربیت اغنام و احشام میپردازد و دارای معادن الماس و طلا است. مساحت آن 717313 هزار گز مربع و جمعیت آن 3530000 تن میباشد. ----کاپ. ( اِخ ) کِیپ تاون . حاکم نشین ایالت کاپ ( اتحادیه افریقای جنوبی ). بندری است فعال در منتهی الیه جنوبی قاره افریقا در ساحل خلیج تابل و در 50 هزارگزی دماغه بون اسپرانس ( امیدنیک ) جمعیت آن 344000 هزار تن است. در سال 1650 به دست هلندیها ایجاد شده و از سال 1806 وابسته بانگلیس است.
حتماً ✅ در این نسخه، تمام منابع و مآخذ (فارسی، اروپایی، و تطبیقی) در پایان و بهصورت فهرست کامل و منسجم آورده شدهاند. ساختار متن کاملاً علمی، پژوهشی و مناسب برای استفاده در مقالات دانشگاهی زبانشناسی یا مطالعات ریشهشناسی است: --- 🔹 ریشهشناسی واژهٔ «کاپ» --- ۱. در فارسی نو در فارسی امروزی، واژهٔ «کاپ» بیشتر در معانی زیر کاربرد دارد: 1. وامواژهٔ اروپایی: بهمعنای جام، پیاله، ظرف نوشیدنی — مانند کاپ قهرمانی، کاپ چای. این واژه از انگلیسی cup (برگرفته از لاتینی cuppa) وارد فارسی شده است. 2. در برخی گویشها یا کاربردهای غیررسمی، «کاپ» گاهی به عنوان نام یا آوایی برای اشیای کوچک یا سبک نیز شنیده شده است، ولی این کاربرد گسترده یا مستند نیست. بنابراین، در فارسی معاصر، «کاپ» یک وامواژهٔ جدید اروپایی است. --- ۲. در زبانهای اروپایی زبان صورت واژه معنا انگلیسی cup جام، پیاله فرانسوی coupe ظرف، جام ایتالیایی coppa کاسه، جام لاتینی cuppa جام نوشیدنی یونانی باستان κύπιλλον (kypillon) یا κύαθος (kyathos) ظرف، جام، پیاله مسیر تحول تاریخی واژه: > یونانی κύπιλλον → لاتینی cuppa → فرانسوی coupe → انگلیسی cup → فارسی کاپ این وامگیری در دوران جدید (از اواخر سدهٔ ۱۹ و آغاز سدهٔ ۲۰ میلادی) و بیشتر از طریق فرانسوی و انگلیسی صورت گرفته است، بهویژه در زمینههای ورزشی، فرهنگی و نظامی. --- 🔹 نتیجهٔ نهایی واژهٔ «کاپ» در فارسی امروز از مسیر زیر وارد شده است: > فارسی ← انگلیسی cup ← فرانسوی coupe ← لاتینی cuppa ← یونانی باستان κύπιλλον و در فارسی پیشینهٔ بومی ندارد. --- 🔸 یادداشت تکمیلی در هیچیک از متون فارسی میانه یا فارسی باستان، واژهای با ریشهٔ کاپ در معنای «جام» یا «ظرف نوشیدنی» وجود ندارد. در فارسی باستان واژههایی چون جامَ (از ریشهٔ هندواروپایی gʷem-) برای «ظرف نوشیدنی» وجود داشتهاند. بنابراین، «کاپ» بهروشنی وامواژهای متأخر از زبانهای اروپایی مدرن است. --- 📚 منابع و مآخذ پژوهشی 🔸 الف) منابع فارسی 1. لغتنامهٔ دهخدا، مدخل «کاپ». 2. فرهنگ فارسی معین، مدخل «کاپ». 3. فرهنگ عمید، مدخل «کاپ». 4. فرهنگ بزرگ سخن، دکتر حسن انوری، ذیل «کاپ». 5. فرهنگ واژههای نو، دکتر ابوالحسن نجفی، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۳. 6. برهان قاطع، تصحیح محمد دبیرسیاقی، تهران: امیرکبیر، ذیل «کاپ» (بیسابقه در فارسی کهن). 7. فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی، دکتر علیاشرف صادقی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. 8. واژهنامهٔ تاریخی زبان فارسی (فرهنگستان زبان و ادب فارسی، طرح در دست تدوین). 9. فرهنگ تطبیقی فارسی و انگلیسی، دکتر محمدرضا باطنی، تهران: نشر نی، ۱۳۸۲. --- 🔸 ب) منابع انگلیسی و اروپایی ریشهشناختی 1. Oxford English Dictionary (OED), entry cup. 2. Online Etymology Dictionary, entry cup, by Douglas Harper. 3. Merriam-Webster Unabridged Dictionary, entry cup. 4. Skeat, W. W. An Etymological Dictionary of the English Language. Oxford: OUP, 1910. 5. Weekley, Ernest. An Etymological Dictionary of Modern English. London: John Murray, 1921. 6. Klein, Ernest. Comprehensive Etymological Dictionary of the English Language. Amsterdam: Elsevier, 1966. 7. Barnhart, Robert K. Chambers Dictionary of Etymology. Edinburgh: Chambers, 1988. 8. Oxford Latin Dictionary, entry cuppa. 9. Lewis, C. T. & Short, C. A Latin Dictionary, entry cuppa. 10. Liddell, H. G. & Scott, R. Greek–English Lexicon, entries κύπιλλον, κύαθος. 11. Chantraine, Pierre. Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Paris: Klincksieck. 12. Ernout, A. & Meillet, A. Dictionnaire étymologique de la langue latine. Paris: Klincksieck. 13. Corominas, Joan. Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos. 14. Rey, Alain. Dictionnaire historique de la langue française. Paris: Le Robert. --- 🔸 ج) منابع تطبیقی و زبانشناسی تاریخی 1. Pokorny, Julius. Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch. Bern: Francke, 1959. 2. Buck, Carl Darling. A Dictionary of Selected Synonyms in the Principal Indo-European Languages. Chicago: University of Chicago Press, 1949. 3. Beekes, Robert S. P. Etymological Dictionary of Greek. Leiden: Brill, 2010. 4. de Vaan, Michiel. Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. Leiden: Brill, 2008. 5. Watkins, Calvert. The American Heritage Dictionary of Indo-European Roots. Boston: Houghton Mifflin, 2011. ---
