کباده
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /کَبّادِه/
اسم[ویرایش]
کباده
- یکی از وسایل ورزش باستانی شبیه کمان ساخته شده از آهن که آن را با دو دست بالای سر گرفته به چپ و راست تکان میدند.
- (مجاز): کباده چیزی کشیدن: ادعای آن را داشتن، خود را شایسته آن دانستن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن