کباده
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- ایرانی
آوایش
[ویرایش]- /کَبّادِه/
اسم
[ویرایش]
کباده
- یکی از وسایل ورزش باستانی شبیه کمان ساخته شده از آهن که آن را با دو دست بالای سر گرفته به چپ و راست تکان می‌دند.
- (مجاز): کباده چیزی کشیدن: ادعای آن را داشتن، خود را شایسته آن دانستن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن