کبار

از ویکی‌واژه

(کِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. جِ کبیر؛ بزرگان، اعیان، اشراف.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(کَ)

اسم[ویرایش]

  1. کباره. کواره: سبدی که چوب و علف و هیزم و مانند آن از صحرا آورند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین