کتایون
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پهلوی
کتایون از عناصر فارسی کاتا «خانه، شهر» و بانو «همسر» گرفته شده است.
آوایش[ویرایش]
- [کتا/یون]
اسم[ویرایش]
کتایون
- ~ نام کتایون یک نام اصیل ایرانی به معنای "ملکه خانه" است.
- ~ نام یکی از زنان اسطوره‌ای در شاهنامه که دختر قیصر روم بود، کتایون هنگام هنرنمایی گشتاسپ شاهزاده ایرانی او را پسندید و با او به ایران آمد و همچنین او مادر اسفندیار بود. نام دیگر وی ناهید است.
- یکی بود مهتر کتایون به نام ..... خردمند و روشن دل و شادکام
منابع[ویرایش]
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|