کرایه‌گیر
فارسی[ویرایش]
حوزه: [حمل‌ونقل درون‌شهری-جاده‌ای]
- افزاره‌ای که سکه، اسکناس، بلیت، بهامهر یا جز آن را بابت کرایه از مسافر می‌پذیرد.
منابع[ویرایش]
«کرایه‌گیر» هم‌ارزِ «farebox»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸