کلال

(کَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِم

صفت

1. ماندگی، کم زوری، خستگی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(کُ)

صفت فاعلی

1. کوزه گر، کسی که ظروف سفالی می‌سازد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(کَ)

اسم

1. تارک سر، بالای پیشانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین