کلال

از ویکی‌واژه

(کَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. ماندگی، کم زوری، خستگی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(کُ)

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. کوزه گر، کسی که ظروف سفالی می‌سازد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(کَ)

اسم[ویرایش]

  1. تارک سر، بالای پیشانی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین