کلده
همچنین ببینید: گلده
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ کلده دارد |
آوایش[ویرایش]
- [کَل/ ده]
جای نام[ویرایش]
کلده
- زمین سخت، زمین بی حاصل.
- تمدن کهن کلده واقع در میان‌رودان که پیشینه آن به هزاره سوم پ. م. برمی‌گردد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- بهاری
کلدِ
- این اصطلاح در گویش بهاری به معنی هر جنس ماده‌ای که آماده جفتگیری باشد، هست.
- کشاوزران و دامداران هنگامی که گاوی را می‌خواستند آبستن کنند نخست باید آن حیوان ماده کَل می‌بود یعنی شرایط جفتگیری واجد بود.