کمرو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /کم/رو/
صفت[ویرایش]
کمرو
- (گفتگو): آنکه نمیتواند به راحتی سخن یا خواسته خود را مطرح کند یا در حضور جمع ابراز وجود کند، خجالتی، خجول، مقابل پررو.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن