کم‌شنوا ۱

فارسی

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

1. فردی که اُفت شنوایی ملایم تا شدید دارد.

منابع

«کم‌شنوا ۱» هم‌ارزِ «hard-of-hearing ۱, HOH, hearing impaired»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸