پرش به محتوا

کنسرتو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [موسیقی]

  1. یکی از انواع موسیقی که برای اجرای تکنوازی با همراهی سازگان تصنیف می‏شود.

منابع[ویرایش]

«کنسرتو» هم‌ارزِ «concerto»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰