کورپه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /کئورپهَ/

اسم[ویرایش]

کورپه

  1. دیررس، کم رشد، از هم‌قطاران جا مانده. ریزه میزه، نوزاد، نوپا.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • /کئورپِه/
  1. پُل، جسر، سازه‌ای ثابت برای عبور از رود.
    قِل کئورپه وار، چئوخ مشگلدهِ، گِچلْمَز. (رضابهاری)
    پل باریکی است، خیلی مشکل است، نمیشه رد شد. کنایه از پل‌صراط.