کوچه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /کِوچه/

اسم مصغر[ویرایش]

کوچه

  1. راهی نسبتاً تنگ و باریک که محل گذر از میان خانه‌های مسکونی است، کوی. محل عبور و مرور.

استعاره[ویرایش]

  1. خود را به کوچه‌ی علی چپ زدن کنایه از: خود را به نادانی و نشنیدن و بیراهه زدن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین